Παρασκευή 30 Απριλίου 2010

Εικόνες από τη λίμνη Αγιάς

Αμερικάνικος βουβαλοβάτραχος: Εισάχθηκε στη λίμνη από λάθος και έχει πολλαπλασιαστεί, δημιουργώντας πρόβλημα στην οικολογική ισορροπία, καθώς δεν έχει αντιπάλους και τρώει ως και μεγάλα πουλιά.
Άνοιξη








Φαλαρίδα



Χελώνα





Ταμπέλες σε διάφορες γλώσσες για μια καθαρή λίμνη, που έφτιαξαν τα παιδιά του Νηπιαγωγείου Πλατανιά।

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Να γιορτάσουμε στα σχολεία την Παγκόσμια Ημέρα της Γης















Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 22 Απριλίου. Σε διεθνές επίπεδο συμμετέχουν περισσότεροι από 1 δισεκατομμύριο πολίτες σε 190 χώρες του κόσμου. Εννοείται ότι η συμμετοχή μας στην Ημέρα της Γης δεν είναι υποχρεωτικό να γίνει στις 22 Απριλίου (ημέρα για την οποία στην Ελλάδα έχει κηρυχθεί απεργία της ΑΔΕΔΥ). Ούτως ή άλλως, σε όλο τον κόσμο, εκδηλώσεις για την Ημέρα της Γης γίνονται τόσο πριν όσο και μετά τις 22 Απριλίου.

Η Ημέρα της Γης είναι μια σειρά εκδηλώσεων που ξεκίνησαν το 1970, με πρωτοβουλία οικολογικών οργανώσεων. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια γιορτή επισήμων, αντίθετα, είναι πρωτοβουλία ευαισθητοποιημένων πολιτών που κινητοποιούνται για να προστατέψουν τη Γη, τη φύση και τους ανθρώπους της με ποικιλία εκδηλώσεων γύρω από εκείνη την ημέρα.



Ας γιορτάσουμε λοιπόν κι εμείς την Ημέρα της Γης στα σχολεία των Χανίων! Κι όταν λέμε να γιορτάσουμε, να το κάνουμε με αγωνιστικό τρόπο. Να μιλήσουμε για την ομορφιά της Γης, του πλανήτη αλλά και του τοπικού μας περιβάλλοντος, για την ποικιλότητα της φύσης και των πολιτισμών, αλλά και για τα προβλήματα της φύσης σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο (σκουπίδια, μόλυνση, καταστροφή δασών, τσιμεντοποίησηη κ.ά.), καθώς και για τις λύσεις που προτείνονται (ειρηνική συνύπαρξη των ανθρώπων μεταξύ τους και με τη φύση, ήπιες μορφές ενέργειας, βιολογική γεωργία, διατήρηση παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων και φυτών, προστατευόμενες περιοχές, ανακύκλωση κλπ).

Κάποιες από τις σχετικές πρωτοβουλίες καταγράφονται στο δικτυακό τόπο http://www.earthday.net/ , όπου μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες για την Ημέρα της Γης, για εκδηλώσεις που οργανώνονται σε διάφορες χώρες, ιδέες και προτάσεις για μαθήματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και σχετικό υλικό.



ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ;


Μερικές ιδέες:
  • Συζήτηση στην τάξη ή στο σχολείο για την Ημέρα της Γης

  • Προβολή ταινίας ή ντοκιμαντέρ

  • Συζήτηση με κάποιον εκπρόσωπο οικολογικής οργάνωσης

  • Φτιάχνουμε φυλλάδιο ή και αφισούλες και το μοιράζουμε στο σχολείο ή στη γειτονιά μας.

  • Γράφουμε το δικό μας κείμενο για την Ημέρα της Γης.

  • Επισκεπτόμαστε γειτονικό δασάκι, πάρκο, λίμνη, ακτή ή μνημείο.

ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ

Υγρότοποι όπως π.χ. η λίμνη της Αγιάς ή του Κουρνά, η Γεωργιούπολη, ο ποταμός Μορώνης κλπ.

  • Δάση όπως αυτό των Αγίων Αποστόλων, του Αγίου Ματθαίου κ.ο.κ.

  • Πάρκο Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας του Πολυτεχνείου Κρήτης στον Προφήτη Ηλία (28210-55988, Μέλπω Σκουλά).

  • Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων στο Ξυλόσκαλο του Ομαλού (τηλ. 28210-72457, Κουλιζάκη Όλγα)

Όσο περισσότερες εκδηλώσεις γίνουν, όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ευαισθητοποίηση για τον κόσμο και τόσο μεγαλύτερη η πίεση προς όλους εκείνους που είναι αρμόδιο, πίεση για να κάνουν περισσότερα για την προστασία της φύσης, του πλανήτη, της Γης!

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Μήνυμα κατά της βίας, αποδοχής του διαφορετικου, αρμονικής συνύπαρξης με τη φύση


Πριν μερικά χρόνια, μια μικρή εταιρεία πρωτοπορούσε φτιάχνοντας ταινίες κινουμένων σχεδίων με τη χρήση υπολογιστών. Η Pixar μας έδωσε τότε εξαιρετικές ταινίες όπως το «Ψάχνοντας το Νέμο» και πρόσφατα το «WALL-E». Τώρα πια βλέπουμε εξαιρετικές τέτοιες ταινίες τόσο στην τεχνική όσο και στα μηνύματα και από άλλους παραγωγούς όπως το "Πώς να εκπαιδεύσετε το δράκο σας", των Κρις Σάντερς και Ντιν ντε Μπλουά.. Πρόκειται για παραγωγή της Dreamworks, έπειτα από τη σειρά του «Σρεκ» και το «Kung Fu Panda».
Κεντρικός ήρωας είναι ένας νεαρός Βίκινγκ, ο Ψάρης, που είναι ακριβώς το αντίθετο απ' ό, τι είναι οι συγχωριανοί του. Εκείνοι είναι ψηλοί, δυνατοί, γενναίοι, έτοιμοι για μάχη. Εκείνος, αντίθετα, είναι μικροκαμωμένος, θαρραλέος αλλά αδύναμος και πάντα φαίνεται ότι τα πράγματα του πάνε στραβά.
Στο χωριό των Βίκινγκς υπάρχει ένας διαρκής πόλεμος κατά των δράκων που επιτίθενται στο χωριό και ρημάζουν τα ζώα, κλέβοντάς τα ως θηράματα. Όλοι οι κάτοικοι εκπαιδεύονται σ' αυτόν τον πόλεμο από μικροί και τα καταφέρνουν περίφημα. Εκτός από τον Ψάρη, που κάθε του αδέξια κίνηση φαίνεται να προκαλεί αμέτρητες ζημιές, κάτι που δεν σταματά την επιθυμία του να ενταχθεί στην κοινότητα και να διακριθεί.
Σε κάποια από τις νυχτερινές επιθέσεις των δράκων, ο Ψάρης θα πετάξει τα δίχτυα του και, παρά την απουσία αποδείξεων, θα επιμείνει ότι χτύπησε έναν δράκο. Τελικά θα τον ανακαλύψει. Είναι ένα άλλο είδος δράκου, τόσο σπάνιο που στο χωριό περιγράφεται ως θρύλος. Το νεαρό αγόρι, όμως, δε θα αντέξει να σκοτώσει το δράκο όπως θα έκανε οποιοσδήποτε άλλος κάτοικος του χωριού του. Από κει ξεκινάει μια φιλία του παιδιού και του δράκου που θα οδηγήσει μετά από περιπέτειες στη συμφιλίωση των κατοίκων του χωριού με τους δράκους και στην αρμονική συνύπαρξή τους.
Ιδέες και μηνύματα από την ταινία
Η ιστορία τού «Πώς να εκπαιδεύσετε τον δράκο σας» αναφέρεται στην ανάγκη για ένταξη (ο πρωταγωνιστής προσπαθεί με διάφορους τρόπους να ενταχθεί, να γίνει αποδεκτός στην κοινότητα όπου ζει).
Όμως η ένταξή του στην κοινότητα δε γίνεται με το να γίνει όμοιος με τους άλλους. Αντίθετα η κοινότητά του αποδέχεται και εκτιμά τη διαφορετικότητά του (όχι βέβαια χωρίς κόπο), την εφευρετικότητα που τον διακρίνει, τη διαφορετική λύση που προτείνει για την αντιμετώπιση του προβλήματος που έχουν με τους δράκους. Μελετώντας τους δράκους βρίσκει τρόπους να τους αντιμετωπίζει χωρίς τη χρήση βίας. Και παρόλο που η χρήση της βίας είναι κάτι που αποτελεί παράδοση στην κοινότητά του, αποκτά το θαυμασμό της κοινότητας, καθώς καταφέρνει να δώσει λύσεις χωρίς τη βία.
Η αποδοχή του διαφορετικού μέσα στην κοινότητα οδηγεί στο τέλος και στην αποδοχή του διαφορετικού έξω από αυτήν, την αποδοχή των δράκων που απομυθοποιούνται μέσα από τη μελέτη του παιδιού. Η καλοσύνη και η συμπόνια γίνονται δύναμη σε μια εξαιρετικά βίαιη κοινωνία κι εποχή και δίνουν μια ειρηνική λύση στο τέλος, αυτή της αρμονικής συνύπαρξης ανθρώπων και δράκων.
Η ταινία εντάσσει ομαλά στην κοινότητα και την αναπηρία, αντιμετωπίζοντάς την ως κάτι που μπορεί να συμβεί στη ζωή, αλλά δεν τη σταματάει με κανέναν τρόπο. Προβάλλει τη δυνατότητα αρμονικής συνύπαρξης του ανθρώπου με τη φύση, την ειρηνική επίλυση των διαφορών, τη χρήση της τεχνολογίας για την επίλυση των προβλημάτων, για την ομαλή ένταξη π.χ. αναπήρων στην κοινότητα.

Η ταινία αυτή θα μπορούσε κάλλιστα να αξιοποιηθεί και στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, μιας κι αποτελεί αφορμή συζήτησης για πολύ ενδιαφέροντα θέματα όπως:
-Μήπως υπάρχουν κάποια ζώα που τα θεωρούμε βλαβερά, ενώ θα μπορούσαμε, εάν μελετούσαμε τις συνήθειές τους, να βρούμε τρόπο συνύπαρξης κι ισορροπίας μαζί τους;
-Πώς ο άνθρωπος θα μπορούσε να συνυπάρχει αρμονικά με τη φύση αντί να βρίσκεται σε πόλεμο μαζί της; (Μπορούμε να αναζητήσουμε παραδείγματα πολέμου ανθρώπου – φύσης, καταστροφών, και παραδείγματα αρμονικής συνύπαρξης).
-Πώς μπορούμε να βρίσκουμε λύσεις στα προβλήματά μας χωρίς τη βία, αλλά κατανοώντας τον άλλο, μελετώντας το πρόβλημα, αξιοποιώντας νέες τεχνολογίες;
-Πώς μπορούμε να εντάξουμε τα άτομα με αναπηρία στην κοινωνική ζωή και στη ζωή του σχολείου;
-Η ένταξή μας σε μια ομάδα, η αποδοχή μας δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνουμε όμοιοι με τα μέλη της ομάδας. Αντίθετα, είναι οι δικές μας ιδιαίτερες ικανότητες κι ευαισθησίες που μπορούν να μας κάνουν αποδεκτούς. Κι αυτό είναι ένα ισχυρό μήνυμα για τα παιδιά κι όχι μόνο, που κινδυνεύουν να πέσουν σε σειρήνες συμμοριών που προβάλλουν τη βία και τη σωματική δύναμη ως ενοποιητικά τους στοιχεία ή και ως ιδεολογία. Εκτός όμως από τη βία και τη σωματική δύναμη, υπάρχει και η δύναμη της ψυχής, η δύναμη των συναισθημάτων, η δύναμη του μυαλού που μπορεί να δίνει λύσεις στα προβλήματα πολύ πιο αποτελεσματικές. Κι αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό μήνυμα της ταινίας για τα παιδιά και όχι μόνο!

Φώτης Ποντικάκης
Υπεύθυνος Περιβαλλοντικής Αγωγής της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

22 Απριλίου: Ημέρα της Γης

Η Ημέρα της Γης γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο στις 22 Απριλίου. Πρόκειται για μια σειρά εκδηλώσεων που ξεκίνησαν το 1970, με πρωτοβουλία οικολογικών οργανώσεων και πρωτοβουλιών πολιτών. Δεν είναι δηλαδή μια γιορτή των επισήμων, αντίθετα μια πρωτοβουλία ευαισθητοποιημένων πολιτών που κινητοποιούνται για να προστατέψουν τη Γη, τη φύση και τους ανθρώπους της με ποικιλία εκδηλώσεων εκείνη τη μέρα.
Σε διεθνές επίπεδο, κάποιες από τις σχετικές πρωτοβουλίες καταγράφονται στο δικτυακό τόπο http://www.earthday.net/ , όπου μπορεί κανείς αν θέλει να δηλώσει τη σχετική εκδήλωση που διοργανώνει. Σε κάθε περίπτωση, στο δικτυακό αυτό τόπο μπορεί κανείς να βρει πληροφορίες για την Ημέρα της Γης, για εκδηλώσεις που οργανώνονται σε διάφορες χώρες, ιδέες και προτάσεις για μαθήματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και σχετικό υλικό.

Ας γιορτάσουμε κι εμείς λοιπόν την Ημέρα της Γης στα σχολεία των Χανίων! Κι όταν λέμε να γιορτάσουμε, να το κάνουμε με αγωνιστικό τρόπο: Να μιλήσουμε για την ομορφιά της Γης, του πλανήτη αλλά και του τοπικού μας περιβάλλοντος, για την ποικιλότητα της φύσης και των πολιτισμών αλλά και για τα προβλήματα της φύσης σε παγκόσμιο και τοπικό επίπεδο.

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΗΣ;
Μερικές σχετικές ιδέες:
· Συζήτηση στην τάξη ή στο σχολείο για την Ημέρα της Γης
· Προβολή ταινίας ή ντοκιμαντέρ (η ταινία HOME έχει εξαιρετικές εικόνες από τον πλανήτη, την ομορφιά αλλά και τα προβλήματά του).
· Συζήτηση με κάποιον εκπρόσωπο οικολογικής οργάνωσης στην τάξη ή το σχολείο μας.
· Φτιάχνουμε φυλλάδιο ή/και αφισούλες και το μοιράζουμε στο σχολείο ή στη γειτονιά μας.
· Γράφουμε το δικό μας κείμενο (ή κείμενα) για την Ημέρα της Γης.
· Επισκεπτόμαστε γειτονικό δασάκι, πάρκο, λίμνη, ακτή, μνημείο όπως π.χ την Παλιά Πόλη των Χανίων. Κανονίζουμε κάποιος ειδικός ή μέλος περιβαλλοντικής οργάνωσης να μας μιλήσει για την αξία του χώρου και τα προβλήματά του.
· Οργανώνουμε εθελοντική δενδροφύτευση ή συμβολικό καθαρισμό πάρκου, δάσους ή ακτής.

ΠΙΘΑΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΠΙΣΚΕΨΗΣ ΓΙΑ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

· Υγρότοποι: Λίμνες Αγιάς, Κουρνά, υγρότοπος Γεωργιούπολης.
· Δάση: Αγίων Αποστόλων και Αγίου Ματθαίου στα Χανιά.
· Πάρκο Διάσωσης Χλωρίδας και Πανίδας Πολυτεχνείου Κρήτης
· Κέντρο Πληροφόρησης Εθνικού Δρυμού Λευκών Ορέων στο Ξυλόσκαλο.

Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΜΕΤΡΑΕΙ!
Η συμμετοχή μας στην Ημέρα της Γης είναι καθαρά εθελοντική. Όμως, όσο περισσότερες εκδηλώσεις γίνουν, όσο μεγαλύτερη είναι η συμμετοχή, τόσο πιο μεγάλη θα είναι η ευαισθητοποίηση για τον κόσμο και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πίεση προς όλους εκείνους που είναι αρμόδιοι, πίεση για να κάνουν περισσότερα για την προστασία της φύσης, του πλανήτη, της Γης!
Γι’ αυτό, να οργανώσουμε κάτι στην τάξη ή στο σχολείο μας!

Για περισσότερες πληροφορίες ή βοήθεια σε οτιδήποτε χρειαστεί, επικοινωνήστε με τον Υπεύθυνο Περιβαλλοντικής Αγωγής της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων Φώτη Ποντικάκη στα τηλέφωνα 28210-28405, κιν. 6973-692680.
Υλικό μπορείτε να βρείτε και στα ιστολόγια της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης της Α/θμιας Χανίων http://perivallontikihania.blogspot.com/ και http://blogs.sch.gr/dipechan-tpe

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Ο Αστερίξ και το δάσος


Υπάρχει μια εικονογραφημένη ιστορία (κόμικ) από τη σειρά του «Αστερίξ», που αναφέρεται στο δάσος και μπορεί να αξιοποιηθεί και στα σχολεία για μαθήματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Πρόκειται για το επεισόδιο με την «Κατοικία των Θεών».
Ο Ιούλιος Καίσαρας, αφού δεν κατάφερε ως τώρα να κατακτήσει το μικρό χωριό των Γαλατών με τα όπλα, επινοεί ένα νέο σχέδιο. Παρουσιάζει ένα σχέδιο για καταστροφή του δάσους που περιβάλλει το χωριό των Γαλατών και θρέφει τους κατοίκους του, μαζί με τη θάλασσα.
«Αυτοί οι Γαλάτες, με τη βοήθεια ενός μαγικού ζωμού που τους δίνει υπεράνθρωπη δύναμη κι ενός δάσους που τους τρέφει και τους προστατεύει, αρνούνται το ρωμαϊκό πολιτισμό.
Αποφάσισα να τους αναγκάσω να δεχτούν αυτόν τον πολιτισμό! Το δάσος θα καταστραφεί και θα δώσει τη θέση του σ’ ένα πάρκο!
Τέλος, πολυκατοικίες που θα κατοικηθούν από Ρωμαίους, θα χτιστούν γύρω από το χωριό που θα καταντήσει ένα υποβαθμισμένο προάστιο, καταδικασμένο να προσαρμοστεί ή να εξαφανιστεί!»
Τα λόγια αυτά του Καίσαρα, γραμμένα από τον συγγραφέα του «Αστερίξ» Ρενέ Γκοσινύ, δίνουν ένα διαχρονικό μήνυμα για την αξία του δάσους και για τους κινδύνους που το απειλούν.
Το δάσος τρέφει και προστατεύει τους ελεύθερους και ανυπότακτους Γαλάτες. Η φύση αποτελεί όρο ζωής, επιβίωσης αλλά και όρο ελευθερίας για τους ανθρώπους. Χωρίς το δάσος, χωρίς τη φύση απειλείται η ζωή και η ελευθερία των ανθρώπων. Η καταστροφή του δάσους και η αντικατάστασή του με πολυκατοικίες, θα καταντήσει το χωριό των ελεύθερων Γαλατών «υποβαθμισμένο προάστιο καταδικασμένο να προσαρμοστεί ή να εξαφανιστεί», δηλαδή καταδικάζει σε υποταγή ή θάνατο τους ελεύθερους κατοίκους του.
Μια πολύ μεγάλη συζήτηση μπορεί να ξεκινήσει με αφορμή τα λόγια αυτά του Καίσαρα, που έχει σχέση με την αξία του δάσους για τους ανθρώπους που ζουν κοντά του, για την επιβίωση και για την ελευθερία τους.
Από την άλλη, οι πολυκατοικίες συνδέονται άμεσα με την υποταγή, την απώλεια της ελευθερίας και με την απειλή για την ίδια την επιβίωση.
Όμως ο εξαίρετος συγγραφέας του «Αστερίξ» δε μένει μόνο εδώ. Συνεχίζει με μια σάτιρα για το σύγχρονο καταναλωτικό τρόπο ζωής (ντάιβ ιν αρένα, πολυκαταστήματα κλπ) και περιγράφει τη σταδιακή αλλοτρίωση των ελεύθερων κατοίκων του γαλατικού χωριού από τη γειτνίαση και την επαφή τους με τις ρωμαϊκές πολυκατοικίες που φτιάχνονται στη θέση του δάσους.
Οι πλούσιοι Ρωμαίοι σκορπάνε χρήματα στο χωριό αγοράζοντας σε ακριβές τιμές ψάρια και αντίκες. Το αποτέλεσμα είναι όλη η οικονομία του χωριού να στραφεί σε αυτές τις δυο δραστηριότητες. Όλοι ανοίγουν μαγαζιά που πουλάνε ψάρια ή αντίκες για τους Ρωμαίους. Κι αυτό είναι ένα πολύ καλό σημείο για να συζητήσει κανείς πώς αλλάζει η οικονομία μιας περιοχής εξαιτίας του τουρισμού, πώς γίνεται εξαρτημένη απόλυτα από αυτόν, πώς ολόιδια μαγαζιά ανοίγουν το ένα δίπλα στο άλλο. Είναι μια ευκαιρία να μιλήσουμε για παρόμοιες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε σε πολλές περιοχές της Κρήτης.
Αυτό που δεν πέτυχαν οι Ρωμαίοι με τα όπλα, την υποδούλωση του χωριού, φτάνουν πολύ κοντά να το πετύχουν μέσα από το εμπόριο και τον τουρισμό. Αρχίζει μια πολιτιστική κατάκτηση του χωριού, οι κάτοικοι αποκτάνε συνήθειες ρωμαϊκές, αρχίζουν να ντύνονται σαν αυτούς κ.ο.κ. Οι Ρωμαίοι εκπροσωπούν πια την πρόοδο, όπως λέει ο ψαράς του χωριού.
Υπάρχουν πολλά άλλα σημεία στην ιστορία που δίνουν αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό. Όπως π.χ. οι σκλάβοι που χρησιμοποιούν οι Ρωμαίοι για να καταστρέψουν το δάσος, που, ενώ με τη βοήθεια των Γαλατών μπορούν να είναι ελεύθεροι, προτιμούν να παραμείνουν σκλάβοι και να διαπραγματευτούν μόνο τους όρους εργασίας τους με τους Ρωμαίους. Ή το γιατί ονομάζεται η πολυκατοικία των Ρωμαίων «Κατοικία των Θεών» (σχόλιο πάνω στη δύναμη της διαφήμισης αλλά και στη ματαιοδοξία των ανθρώπων).
Η εξαιρετική αυτή ιστορία αξίζει να διαβαστεί και να αξιοποιηθεί και στο σχολείο. Οι μαθητές σε ομάδες θα μπορούσαν να απαντήσουν σε ερωτήματα όπως:
-Ποια είναι η αξία του δάσους για τους Γαλάτες; Ποια είναι η αξία του δάσους για τους κατοίκους των κοντινών περιοχών;
-Τι είναι αυτό που απειλεί το δάσος στην ιστορία αυτή; Γνωρίζετε κάποιο δάσος στην περιοχή σας ή αλλού που να απειλείται με καταστροφή; Τι είναι αυτό που το απειλεί;
-Τι συνέπειες είχε για τη ζωή των Γαλατών η καταστροφή του δάσους και η δημιουργία πολυκατοικίας; Τι συνέπειες έχει ή μπορεί να έχει η καταστροφή ενός δάσους κοντά στην περιοχή σας; Τι συνέπειες μπορεί να έχει η καταστροφή δασών ακόμη και μακριά από εμάς όπως στον Αμαζόνιο;
Αυτά είναι μερικά μόνο ερωτήματα που μπορούν να εξελιχθούν σε εργασίες Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, με αφορμή την «Κατοικία των Θεών». Είμαι σίγουρος ότι πολύ περισσότερες ιδέες για ερωτήσεις, προβληματισμούς και δραστηριότητες μπορεί να έχουν οι εκπαιδευτικοί ξεφυλλίζοντας το τεύχος αυτό. Ο Ρενέ Γκοσινύ, με τη βοήθεια του Αλμπέρ Υντερζό στα σκίτσα μας έδωσαν ένα αριστούργημα σε εικονογραφημένη ιστορία. Ας το αξιοποιήσουμε!