Η ζοφερή πραγματικότητα για τους νέους στην Ελλάδα
κάνει πλέον το γύρο του κόσμου. Μόλις πριν λίγες μέρες, στις 19 Ιανουαρίου
2015, η γνωστή βρετανική εφημερίδα Guardian
κάνει λόγο για τη μεγαλύτερη στον κόσμο απώλεια μορφωμένων νέων (brain drain),
και μιλάει για τη χώρα μας! Ιδού η «ιστορία επιτυχίας» των μνημονίων και του
πολιτικού μας κόσμου.
Σύμφωνα με το άρθρο που υπογράφει η Helena Smith,
περισσότεροι από 200.000 Έλληνες εγκατέλειψαν τη χώρα στα πέντε χρόνια των μνημονίων,
για να γίνουν γιατροί στη Γερμανία,
ακαδημαϊκοί στη Βρετανία, μαγαζάτορες στην Αμερική. Περίπου το 2% του πληθυσμού
έχει μετακομίσει στο εξωτερικό, η μετανάστευση αυξήθηκε κατά 300% σε σχέση με
πριν την κρίση κι οι μισοί από όσους έχουν φύγει έχουν πάει στη Γερμανία και τη
Βρετανία. Σύμφωνα δε με γερμανικές στατιστικές που αναφέρονται στα ΜΜΕ, κάπου
35.000 Έλληνες γιατροί έχουν μεταναστεύσει στη Γερμανία – η μεγαλύτερη ξένη
ομάδα στο είδος της!
Την ίδια ώρα η χώρα μας αντιμετωπίζει ανθρωπιστική κρίση,
τα νοσοκομεία υπολειτουργούν με σοβαρότατες ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά,
πάνω από το ένα τρίτο του πληθυσμού της χώρας μας είναι κάτω από το όριο της
φτώχειας, ενάμιση εκατομμύριο άνθρωποι είναι άνεργοι κι εκατομμύρια είναι αυτοί
που είτε είναι ανασφάλιστοι, είτε, αν και ασφαλισμένοι, δεν μπορούν να πάνε σε
γιατρό, γιατί δεν έχουν χρήματα κι οι εξετάσεις δεν καλύπτονται πλέον από τα
ασφαλιστικά τους ταμεία.
Άρα πρώτο θέμα στη συζήτηση προεκλογικά και
μετεκλογικά θα έπρεπε να είναι πώς θα αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση, πώς
θα στηριχτεί η δημόσια παιδεία και υγεία, πώς θα βρεθεί δουλειά για τα
εκατομμύρια άνεργους και υποαπασχολούμενους, πώς θα κρατήσουμε τη νεολαία που
με τόσο κόπο και χρήμα σπουδάσαμε στη χώρα μας, αντί να τη διώχνουμε στο εξωτερικό.
Είναι αδιανόητο να μην καλύπτονται
κενές θέσεις γιατρών, νοσοκομειακών κι εκπαιδευτικών στο δημόσιο, θα έπρεπε να
θεωρείται αυτονόητο και κοινώς αποδεκτό. Πέρα από αυτό, οι Δήμοι θα έπρεπε να
έχουν το στοιχειώδες δικαίωμα να καλύψουν βασικές τους ανάγκες (π.χ.
ειδικευμένο προσωπικό στις δημοτικές επιχειρήσεις ύδρευσης), εννοείται όχι με
ρουσφετολογικούς διορισμούς αλλά μέσω ΑΣΕΠ.
Πολλές θέσεις εργασίας θα μπορούσαν
να δημιουργηθούν με τη θεσμοθέτηση Φορέων Διαχείρισης για όλες τις
προστατευόμενες περιοχές που εντάσσονται στο δίκτυο NATURA 2000. Δεν είναι δυνατόν σε ολόκληρη την Κρήτη ο
μοναδικός Φορέας Διαχείρισης που υπάρχει να είναι αυτός του Εθνικού Δρυμού
Σαμαριάς και να είναι και υποστελεχωμένος. Πρέπει να γίνουν αντίστοιχοι Φορείς
Διαχείρισης για τον Ψηλορείτη, τη Γραμπούσα, το Λαφονήσι, τις λίμνες Κουρνά και
Αγιάς κοκ. Η στελέχωση των Φορέων Διαχείρισης πρέπει επίσης να γίνει με
ειδικευμένο (πχ βιολόγοι, ξεναγοί, γιατροί) κι ανειδίκευτο (φύλακες, εργάτες
κλπ) με καθαρά κριτήρια (ΑΣΕΠ) και με πριμοδότηση ανθρώπων που προέρχονται από
τη συγκεκριμένη περιοχή.
Θέσεις εργασίας μπορούν ακόμη να
δημιουργηθούν με τη χρηματοδότηση- ενίσχυση συνεταιρισμών και μικρών
επιχειρήσεων που καινοτομούν αξιοποιώντας τις γνώσεις της μορφωμένης νεολαίας
μας, όπως π.χ. την παραγωγή ηλιακών – ηλεκτρικών αυτοκινήτων (όπως αυτό του
Ηρακλείου), την παραγωγή βιολογικών προϊόντων και την προώθησή τους μέσω
διαδικτύου σε τοπικό και υπερτοπικό – διεθνές επίπεδο, τη δημιουργία μικρών
ξενώνων σε παραδοσιακά σπίτια και χωριά στην ορεινή Κρήτη που προσελκύουν
εναλλακτικό τουρισμό ο οποίος επιθυμεί να γνωρίσει τον πολιτισμό και τη φύση
της περιοχής που επισκέπτεται, την αξιοποίηση υλικών με μικρούς συνεταιρισμούς
αντί να καταλήγουν στα σκουπίδια (για κομπόστ, για επαναχρησιμοποίηση, για
ανακύκλωση σε τοπικό επίπεδο) κ.ο.κ.
Το κυριότερο είναι να υπάρξει η
πολιτική βούληση και ο στόχος να δημιουργηθούν άμεσα θέσεις εργασίας, να
αποτραπεί η κινεζοποίηση των εργασιακών σχέσεων, να αξιοποιηθεί στη χώρα μας η
μορφωμένη νέα γενιά προστατεύοντας το περιβάλλον, δημιουργώντας δομές
αλληλεγγύης, αξιοποιώντας σε τοπικό επίπεδο τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας,
αναστυλώνοντας και φροντίζοντας τα μνημεία μας όπως η Παλιά Πόλη των Χανίων,
στελεχώνοντας τα σχολεία και τα νοσοκομεία μας. Αν γίνει αυτό, η χώρα θα
βαδίσει σε έναν άλλο δρόμο μακριά από τα μνημόνια, τα δανεικά, την υπερχρέωση,
τη φτώχεια και την εξαθλίωση, θα υπάρξει ένας άνεμος ελπίδας κι αισιοδοξίας που
θα κρατήσει τη νεολαία εδώ για να δημιουργήσουμε ένα μέλλον ευημερίας κι αυτάρκειας,
ενεργειακής (σήμερα δίνουμε περίπου 1 δις ευρώ το χρόνο για εισαγωγές
πετρελαίου για τις ανάγκες των νησιών!) και διατροφικής (κλείνουν τα εργοστάσια
ζάχαρης στην Ελλάδα και κάνουμε εισαγωγές!) που τόσο έχουμε ανάγκη.
Φώτης
Ποντικάκης
Υπεύθυνος
του Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Βάμου
